Mam ochotę rzucić piekielną szkołę...

Ken Follett

- Posyłanie dziewcząt do szkoły nie ma najmniejszego sensu - stwierdził. - I tak zaraz potem wychodzą za mąż.

W tym tygodniu był drugi weekendowy zjazd w mojej nowej szkole. Miałam wczoraj idziś mam nadal ochotę zrezygnować z tej nauki. Po pierwsze jest: dwudziestolatki, dwudziestoczterolatki, dwudziestoośmiolatki, potem długo gługo nic i jestem ja. Nie potrafię nawiązać tam z nikim kontaku, a w sumie na studiach i różnych podyplomówkach miałam zawsze jakieś bliskie koleżanki. To jest potrzebne, aby rozmawiać na przerwach, czasem wracać razem do domu, czasem wymienić się notatkami. A tu nie mam do kogo gęby otworzyć. Bździunie zgrywają się na całkowicie odmóżdżone panienki, choć wiem, że posiadaja wiedzę i zdolności przeogromne.Wiem, że to ich zbójeckie prawo tak się zachowywać, w końcu to normalne w ich wieku. Ulubione tematy to imprezy, konie, żarty w stylu gumki myszki i rozmowy o uczelniach, gdzie można studiować weterynarię i zootechnikę, Przepraszam bardzo, ale ja już zt ego wszytskiego niestety dawno wyrosłam. Zobaczyłam teraz iż, w każdym wieku ma świat patrzy się z zupełnie innj strony. Ponadto jestem tam prawdopodobnie osobą dysponującą najniższą wiedzą z zakresu biologii. Większość jest po biologii i zootechnice, albo świeżo po nowej maturze (z biologią włącznie). Pani Doktor od anatomii i fizjologii zwierząt zapiernicza z materiałem jak szalona, mam odciski na rekąch od pisania (spróbuj non stop notować przez 6 godzin dziennie) i powtarza jak katarynka, że przecież my to już wszystko wiemy, że to tylko powtórka, a mi oczy robią się duże jak spodki, ponioeważ ja nigdy czegoś takiego nie uczyłam się. Wiedzy do ogarnięcia jest mnóstwo, a dla mnie bez podstaw teoretycznych podwójnie więcej niż dla innych. Z racji wieku nie łapię już materiału tak szybko jak w młodości. Teraz moje życie będzie polegało na pracy i wkuwaniu.
Ponadto jestem zupełnie nieodporna na stres, a właściwie nieodporna na życie. Pamiętam jak jeszcze kiedyś , czy to pracowałam jako kierownik czy studiowałam na UG czy innych podyplomówkach to ze stresu potrafiłam cierpieć na bezsenność, wypadały mi kilkakrtonie włosy i zostawały łyse placki. Wczoraj mieliśmy pierwszy sprawdzian z wiedzy o komórce, uczyłam się do niego 5 dni po dwie, trzy godzinyn dziennie, a to jest zaledwie kropla w morzu wiedzy, którą trzeba posiąść w tej szkole. I prawdopodobnie nie zaliczyłam tego testu, a tak się przy tym zdenerwowałam, że miałam mdłości i kręciło mi się w głowie. Strasznie się denerwuję, że się tego nie nauczę, że nie zaliczę jakiego kolokwium czy egzaminu, że tego jest tak dużo. Do czego właściwie mi ta szkoła jest potrzeba? Na dobrą sprawę do niczego konkretnego. Czy aby nie funduję sobie za dwieście złotych miesięcznie (wakacje też, a jak?) bezcelowej drogi przez mękę?